Mijn best doen en alles te geven,
naar Hem opkijken, voor Hem kruipen en beven,
liefde geven en onderdanig zijn,
vrijheid met plezier en met pijn.
Ik voel me klein en onbezonnen,
doe mijn best maar maak een fout.
Oei, het spel is nu begonnen,
vergeet ik het woord “Meester”, o wat ben ik stout!
Nu voel ik me nog kleiner dan dat ik ben,
zoek ik alle mogelijkheden die ik ken,
om mijn fout ongedaan te maken,
en het riskerende strafpunt kwijt te raken.
En dit zijn nu kleine woorden en zinnen,
om nu mijn Meester te bedanken voor Zijn daden.
Ik wil graag zonder strafpunten de avond beginnen,
en het woord “Meester” voortaan te gebruiken…
… is me geraden.
© nachtbloem