De felle lamp boven de wastafel verlichtte de badkamer, waarin we samen de afwas deden. We kletsten wat over van alles en niks, onze stemmen en het getinkel van de borden echoden tegen de tegels op de muren. We lachten vrolijk, terwijl borden en bestek door onze handen gingen: ik waste ze af, hij droogde.
Ik legde een mes in het druiprek en hij pakte het, de theedoek in zijn andere hand. Ik draaide mijn hoofd naar hem, keek van het mes naar zijn ogen en terug. Het was een aardig scherp mes, met venijnige kartels en een punt aan het lemmet, en een stevig zwart handvat, vastgehouden door zijn sterke grote hand. Hij keek me aan en stak het mes met een grote glimlach naar mij uit, alsof hij een ridder wilde uitdagen voor een duel. Ik hield mijn adem in, zijn ogen konden me alles laten doen, alles wat hij wilde, en het mes liet mijn hart het bloed door mijn aderen jagen.
Ik produceerde een glimlach en pakte een vleesvork om zijn uitdaging aan te nemen, maar het was een zwak en ongemotiveerd verweer. Ik liet hem weten dat ik ook nog wel een schilmesje in het sop had liggen om me te verdedigen als dat nodig zou zijn en we lachten allebei. Hij droogde het mes af en legde het weg. Mijn ademhaling werd weer normaal en ook mijn hart sloeg rustiger, maar ik had het warm en toen ik in de spiegel keek, zag ik hoe ik gewild had dat dit was afgelopen.
Dit is wat ik zag in de spiegel…
De lach op zijn gezicht werd een grijns toen hij op me af liep met het mes in zijn rechterhand en de droogdoek in zijn linker. De aanblik van het mes, dat schitterde in het felle badkamerlicht, in zijn sterke hand en de wetenschap dat ik niets zou kunnen doen om hem te stoppen maakte dat mijn hart een slag miste en mijn buik ineen leek te krimpen. Hij bond de doek voor mijn ogen, eiste een vurige kus op en draaide me om, met mijn rug naar hem toe. Hij hield me stevig vast en dat was maar goed ook: de spanning werd zo hoog dat mijn benen bijna onder me vandaan sloegen toen hij me aanraakte met het mes.
Het gladde lemmet, nog warm van het afwaswater, gleed als in een streling langs mijn slaap, omlaag over mijn wang. Het puntje raakte mijn kin en secuur alsof hij een tekening maakte, vervolgde het zijn weg naar beneden, een vurige lijn achterlatend op mijn huid. In mij klopte alles, ik voelde mijn hart in mijn vingers, in mijn hoofd, hals en vooral tussen mijn benen. Mijn hoofd achterover, het mes leunde midden op mijn hals en ineens voelde ik hem kracht zetten, de puntjes prikten pijnlijk in mijn vel. Ik durfde niets, niet slikken, niet ademen, niet praten.
Voordat ik bekomen was van de kartels tegen mijn hals, vervolgden ze al licht en nonchalant hun weg. Het harde staal bleef even dralen en streek over mijn sleutelbeenderen. Zijn linkerarm lag stevig over mijn lijf heen, ik kon nauwelijks bewegen en hoewel dat me beangstigde, was het ook een zegen omdat mijn benen onbetrouwbaar waren: slap en bibberig. En dan, in een paar snelle uithalen sneed het mes mijn bloesje los, zodat mijn borsten naakt en kwetsbaar waren. Ik huiverde en ademde onregelmatig in en uit.
Hij streek over de bolling met het mes en ik voelde de kartels raspen over mijn huid: scherp, pijnlijk. Al mijn spieren waren gespannen, mijn ogen onder de blinddoek stijf dichtgeknepen van angst. Het mes prikte plagend in mijn rechterborst en ik zoog mijn adem in. Naar beneden weer ging het , tot vlak boven mijn broek. Ineens was het weg, maar ik voelde zijn hand mijn broek losmaken, laten zakken en me zo nog naakter maken dan ik al was.
Het mes weer, nu dwingender aan de binnenkant van mijn been omhoog, langs het vocht dat tussen mijn schaamlippen uit liep en tot mijn ontzetting ging het mes steeds verder, ik voelde de punt over mijn schaamlippen krassen, richting mijn opgezwollen klit… ik dacht dat ik gek werd van angst en opwinding. Dan ineens niets meer, maar voor ik me hierover kon verbazen voelde ik het handvat van het mes mijn kut in glijden en even bewegen. Ik was gebroken, alle spanning ontlaadde zich, mijn weerstand verdween.
Ik hing in zijn stevige houdgreep, nog nauwelijks bewust van wat hij deed met zijn vingers en het handvat van het mes. Hij wreef over mijn klit, stootte zachtjes in en uit mijn kut en liet me voelen hoe angst en pijn grenzen aan genot, tot ik met een onbeheerste kreun in zijn armen klaarkwam en niets anders meer voelde dan golven geluk die door mijn lichaam trokken. Hij zette me zachtjes neer op de tegelvloer en hield mijn halfnaakte lichaam tegen het zijne, omhelsde me, hield me vast. Zijn strelingen voelden intenser dan ooit, ze lieten me weg zweven in een nevelige, gelukzalige wereld.
Dit is wat ik zag in mijn hoofd, maar zo is het niet gegaan. de rest van die doodgewone avond kan ik me niet meer herinneren, maar het moment dat ik hem zag staan met dat mes in zijn handen, staat in mijn geheugen gegrift. Zijn ogen, die me totaal kwetsbaar konden maken en ervoor konden zorgen dat ik me volledig aan hem over zou geven, omdat ik zeker wist dat ik bij hem veilig zou zijn.
©elfje