Aangezien deze site speciaal voor jongeren is zullen velen van jullie nog in de situatie verkeren dat je thuis woont of op z’n minst een sterke band met je ouders hebt. Als je BDSM wilt gaan beleven, kan dat een moeilijke situatie worden. Het is een vraagstuk met vele facetten dat voor iedereen anders is.
Moet ik het wel vertellen?
Iedereen zal daar zijn eigen mening over hebben. Er zijn er die zeggen dat hun ouders er niets mee te maken hebben wat zij in de slaapkamer doen. Dat is zeker waar. Anderen zullen zeggen zeker te weten dat hun ouders het nooit zullen accepteren, bijvoorbeeld vanuit een religieuze achtergrond. Veel hangt af van de relatie met je ouders en het type mensen dat zij zijn.
We kunnen echter stellen dat er zeer weinig ouders zullen staan te juichen als ze horen dat hun kind aan SM wil doen. Buitenstaanders hebben nou eenmaal vaak een negatief, stereotype “SBS6/Jambers” idee van BDSM. Hou er dus rekening mee dat als je dit gesprek aangaat, je kans loopt een paar verdrietige of boze ouders tegenover je te krijgen. Het *niet* vertellen is meestal de weg van de minste weerstand. Het vereist wel dat je creatief met de waarheid om moet gaan als je bijvoorbeeld naar een feest wilt komen, maar als je zegt dat je naar “een feest van vrienden in Amsterdam” gaat is daar eigenlijk niets mee gelogen :-)
Toch zijn er goede redenen om je verlangens en nieuwsgierigheid naar BDSM bij je ouders bespreekbaar te maken: uit verlangen om erover te praten, of uit pure noodzaak.
Als je het WILT vertellen
Sommigen van ons verkeren in de gelukkige omstandigheid dat ze een open, vertrouwensvolle relatie met hun ouders hebben. BDSM-gevoelens kunnen zeer verwarrend en emotioneel zijn. Je ouders kunnen dan de aangewezen personen zijn om daarover mee te praten, juist omdat ze je goed kennen. Hun levenservaring kan je helpen met het op een rijtje zetten van je gevoelens. Misschien leer je zelfs nog iets over hen wat je nog niet wist; heel veel mensen doen wel aan (een bepaalde mate van) BDSM en misschien horen zij daar ook wel bij ;-)
Als je het MOET vertellen
Je moeder ruimt je kamer op en vindt een paar boeien of tepelklemmen. Je vader komt de badkamer in en ziet rode striemen op je rug. Je broertje vindt plaatjes of bezochte websites op je computer. Situaties waarin het zeer moeilijk wordt om te doen alsof er niets aan de hand is. Ouders zijn niet gek. Kinderen denken vaak dat hun ouders dingen niet doorhebben, maar negen van de tien keer hebben ze wel degelijk in de gaten dat er “iets” is. En: ouders zijn bezorgd! Als je in een situatie zoals hierboven beschreven wordt alleen maar gaat ontkennen voed je hun bezorgdheid. De angst voor het onbekende maakt dat zij de vreemdste dingen in hun hoofd zullen halen.
Maar wat vertel ik dan?
Allereerst: onthoud dat het je ouders zijn. Zoals gezegd zijn ze (als het goed is) bezorgd om je, ze hebben je op de wereld gezet en geven om je. Zij willen het beste voor hun kind.
Ten tweede: Jij bent wie je bent. Het feit dat je deze gevoelens hebt is niet raar, hooguit maatschappelijk niet altijd even goed geaccepteerd. Veel meer mensen dan je denkt delen deze gevoelens met je!
Het gaat er dus om je ouders ervan te overtuigen dat dit iets is wat bij jou hoort en dat dit belangrijk voor je is. Ondanks dat is het resultaat vooraf niet te voorspellen. De ervaringen lopen uiteen van “Ben je nou helemaal gek geworden?” tot “Denk je dat je ons nu iets nieuws vertelt? Dat wisten we allang!”.
Soms kan het helpen om het (fysieke) SM-gedeelte, vanwege de negatieve beelden die dat oproept, in eerste instantie niet al te zeer te benadrukken. Praat over je gevoel, over wat het bij je oproept. Geef aan dat je er al heel lang mee rondloopt en dat het een moeizaam acceptatieproces geweest is. Soms zullen ouders geneigd zijn een “schuldige” te zoeken voor jouw gevoelens; bijvoorbeeld je partner kan dan de nodige verwijten krijgen, aan jou de taak om hen ervan te overtuigen dat dit toch echt vanuit jezelf komt.
Benadruk de principes van Veilig, Verstandig en Vrijwillig. Als je moeite hebt om uit te leggen wat het allemaal precies inhoudt, kun je ze misschien wat websites of boekjes laten zien. Als de relatie tussen jullie open genoeg is, vraag hen dan naar hun eigen ervaringen. Misschien vindt je moeder het ook wel prettig om af en toe vastgebonden te worden; op het moment dat zij het kunnen vergelijken met dingen die ze zelf gedaan hebben, wordt het meestal al een stuk makkelijker te accepteren.
Als je besluit om open te zijn, wees dat dan ook écht. Alleen dan zullen ze je hiermee vertrouwen. Hou je aan afspraken die je met hen maakt met betrekking tot tijdstip van thuiskomen of bellen waar je uithangt. Zoek eventueel naar compromissen waarmee zowel zij als jij kunnen leven.
Tot slot
De vraag of je ouders het moeten weten, kun je alleen zelf beantwoorden. Er is helaas geen kant en klaar scenario voor, iedere omstandigheid is anders. Twee dingen nog ter overweging: als ze het weten, neemt dat bij jou de angst en bijbehorende zenuwen om betrapt te worden, weg. En het is in alle gevallen beter dat ze het als eerste van jou horen dan dat ze er zelf achter komen.
Als je hiermee zit, kun je altijd eerst nog terecht op ons forum of in onze chatroom; daar zitten allemaal mensen die in hetzelfde schuitje gezeten hebben en aan wiens ervaringen je misschien wat hebt.
In elk geval, veel sterkte!